Sinds begin maart 2014 werk ik mee met het Stadsdiakonaat.
Op mijn leeftijd, 62 jaar is het niet gemakkelijk om nog aan betaald werk te komen.
Ik heb 36 jaar in de logistiek en facilitaire dienst gezeten en daarna 6 jaar in de gezondheidszorg, gewerkt met gehandicapte bejaarden. En dan kom je zonder werk te zitten. De hele dag thuis, dat is niets voor mij. Dus ging ik wat surfen op internet en daar kwam ik een vacature bij het Stadsdiakonaat tegen.
Heel snel kreeg ik 2 klanten. Allebei zitten ze in een rolstoel. Ze zijn heel verschillend. Maar met beiden kan ik heel goed opschieten. De ene man is opgenomen in de Bieslandhof, hij kwam van een boerderij. Dan valt zo’n opname natuurlijk niet mee. We gaan eens per week een wandeling maken. Dat vinden we beiden leuk.
Met mijn andere klant ga ik ook elke week naar buiten, veelal de natuur in, vaak naar de botanische tuin, dat vinden we beiden heerlijk. Als het nodig is spring ik in om zijn vrouw wat te ontlasten.
Daarnaast ga ik als begeleider mee met de uitjesbus. Dat vind ik helemaal het einde, de mensen thuis ophalen, de hele dag met ze optrekken en in de namiddag weer thuis brengen.
Ik draai nu bijna een half jaar en het bevalt me reuze, zo’n clubje gasten leren elkaar goed kennen we hebben erg veel plezier met elkaar. We gaan naar allerlei interessant plekken, zo maakten we een vaartochtje met Spido, bezochten de Euromast, gingen een kijkje nemen op het strand in Scheveningen, het Museon in Den Haag en nog veel meer.
Het is altijd geweldig, de gasten, maar ik ook, we kijken altijd naar uit naar die woensdagen!