Woensdag 29 september 2021 werd het 50 jarig bestaan van het Interkerkelijk Stadsdiakonaat Delft gevierd in restaurant ‘Pavarotti’ aan het stationsplein naast Delft Centraal Station. Vlak voor half elf stroomden de mensen binnen en met ruim 75 man was de zaal even later goed gevuld. Er werd rondgegaan met koffie, thee en appelgebak, terwijl de geluidstechnici de geluidsinstallatie controleerden. Naast prominente mensen van het Stadsdiakonaat, sommige vanaf het eerste uur, werd ook Marja van Bijsterveldt verwacht, die al sinds 2016 aan Delft is verbonden in haar rol als burgemeester. 04 oktober 2021, Raymond Arends
Het begin van de ochtend was georganiseerd rond het aanbieden van de lustrumbundel aan de burgemeester. Later werd ook aan een aantal bijzondere gasten in de zaal persoonlijk de lustrumbundel uitgereikt door Joke Tummers, nadat Margreet de Pater de voorzitter van het Stadsdiakonaat, die sinds vorig jaar het stokje van Peter Wilbrink heeft overgenomen, Joke bedankte voor haar inzet en vervolgens het woord gaf. Deze bijzondere gasten nemen een speciale plaats in bij het Stadsdiakonaat vanwege hun inzet, loyaliteit of verbondenheid op de één of andere wijze.
Zo werden Nelleke en Emiel Harmsen, de vrouw en dochter van vorig jaar overleden Louis Harmsen in het zonnetje gezet. Louis werkte al een aantal jaren mee in de bezoekgroep en werd in 2019 lid van de stuurgroep. Louis heeft een grote contributie geleverd aan de website van het Stadsdiakonaat. Hij blies nieuw leven in de site door nieuwe content te plaatsen, onderwerpen te actualiseren en updates te posten van het Stadsdiakonaat.
Louis was founder van de digitale karweitjesdienst, een dienst die ouderen helpt en ondersteunt met computervaardigheden en in het vinden van de weg op het internet. Dit deed hij samen met zijn dochter Emiel, die nog steeds actief is als coördinator van de digitale karweitjesdienst. Daarnaast heeft Louis de lustrumbundel geïnitieerd, waarna Joke aan het verzamelen is gegaan van oude herinneringen, verhalen en bijzondere mensen die het Stadsdiakonaat heeft gekend. Voor Joke was Louis een praatpaal, een sparringpartner, een klankbord aan wie ze ongeremd om feedback kon vragen. Helaas was Louis er niet bij, maar zijn nalatenschap is terug te vinden op de site – www.stadsdiakonaatdelft.nl
Een andere prominente persoon van het Stadsdiakonaat die niet mag ontbreken is Rik Meinema. Met zijn moeder Miep Meinema is het Stadsdiakonaat 50 jaar geleden begonnen als jongerendiakonaat en raakte Rik op z’n twintigste hierdoor betrokken bij het vrijwilligerswerk. Rik heeft het logo van het Stadsdiakonaat ontworpen, bezoekt Mariet en Hans Hamerling, geeft pianoles en verzorgt al jaren de muzikale omlijsting van de kerstvieringen. Verbondenheid is waar het bij Rik om gaat en dat zie je terug in het logo en in zijn muziek. Door middel van zijn artisticiteit verbindt hij mensen met mensen en met henzelf. Voor Joke is Rik de meest trouwe vrijwilliger van het Stadsdiakonaat.
Zojuist al genoemd; ook aan Mariet en Hans Hamerling werd persoonlijk de lustrumbundel overhandigd. Hans en Mariet zijn al sinds het begin aan het Stadsdiakonaat verbonden. Wegens hun beperking wonen zij in een aangepaste woning waar Rik ze met regelmaat bezoekt. Mariet kent het Stadsdiakonaat toen het nog het jongerendiakonaat was en Miep Meinema ervoor heeft gezorgd dat Mariet iedere week naar de Bijbelkring van de studentenkerk kon gaan. Rik kent Hans nog van vroeger van de catechisatie. Hans en Mariet trouwden in 1978.
Wie uiteraard ook niet mag ontbreken is Peter Beuman. Peter die al sinds 1983 aan het Stadsdiakonaat is verbonden kent het wereldje van kerk en diaconie in Delft heel goed. Peter heeft theologie gestudeerd en is erg handig. Hij maakt deze combinatie praktisch, concreet en toepasbaar. Ook hij kreeg van Joke de lustrumbundel persoonlijk overhandigd voor zijn inzet en zijn rol binnen het Stadsdiakonaat. Hij begon bij het Stadsdiakonaat als coördinator van de karweitjesdienst en heeft in 1984 gedurende twee jaar het voorzitterschap van het Stadsdiakonaat op zich genomen. Tevens is Peter koster geweest van de Hofkerk en coördineerde hij daarnaast ook nog het vrijwilligerswerk van de Johanniter Hulpgroep. Nog steeds helpt Peter met de karweitjesdienst kwetsbare mensen met karweitjes in en om het huis. Diaconie en vrijwilligerswerk is Peter op het lijf geschreven en met hart voor mens en samenleving helpt hij daar waar nodig is. Is het een zegen, een roeping, of beide? Peter geeft met zijn handigheid en organisatietalent vorm aan de karweitjesdienst van het Stadsdiakonaat en schiet de minder bedeelde mensen te hulp. Mensen zijn er in ieder geval heel dankbaar voor en die dankbaarheid is wederkerig.
Ook Jos Veerman kreeg persoonlijk de lustrumbundel uitgereikt. Jos ontving toen zij 60 was na het plotseling overlijden van haar man een vrijwilliger van het Stadsdiakonaat. Toen het na geruime tijd wat beter met haar ging is Jos zelf vrijwilligerswerk gaan doen voor de bezoekgroep. Na jaren verschillende mensen te hebben bezocht, veelal eenzame oudere dames, hield zij vanwege haar hoge leeftijd het voor gezien. In een telefoongesprek met Joke gaf Jos aan dat ze zelf eenzaam is en graag bezoek wilde ontvangen. Jos, inmiddels 91 jaar oud wordt nu bezocht door Trang Le die iedere week bij haar langs komt. Jos is het voorbeeld van rolwisselingen die kenmerkend zijn voor het Stadsdiakonaat. Wie helpt wie? Geholpen worden door zelf te helpen en andersom. Het is precies zoals het gaat in het leven; geven en ontvangen. Soms ben je degene die geeft en soms degene die ontvangt.
Ook kregen Anja en Evelien de Welzijnscoaches van ‘Welzijn Op Recept’ een bundel aangeboden als dank van de goede samenwerking. Het Stadsdiakonaat is een zelfstandige organisatie, maar werkt nauw samen met bijvoorbeeld ‘Welzijn Op Recept’, van wie het Stadsdiakonaat cliënten aangeleverd krijgt. Het werven van vrijwilligers gaat via ‘Delft Voor Elkaar’ en ‘NL Voor Elkaar’. Daarnaast komen cliënten en vrijwilligers ook regelmatig samen via onze site: www.stadsdiakonaatdelft.nl
Burgemeester van Bijsterveldt sprak over Delft als groot dorp waar de mensen naar elkaar moeten blijven omkijken en aandacht geven.
“Alleen de vraag hoe het met je gaat kan al veel betekenis hebben voor de ander.” aldus Marja van Bijsterveldt.
Zij is trots op Delft, omdat deze stad zo’n organisatie kent als het Interkerkelijk Stadsdiakonaat Delft dat klaar staat voor Delftenaren die, om welke reden dan ook – tijdelijk – niet zo goed meer mee kunnen gaan in en met de samenleving. Op de vraag na afloop wat de burgemeester van deze ochtend vond, zei ze in één woord: ”Ontroerend!”
Het Stadsdiakonaat bedankt ‘De Schepper Stichting’ voor het mogelijk maken van de viering van het 50 jarig bestaan in restaurant ‘Pavarotti’, alsook de boekdruk van 200 exemplaren van de lustrumbundel.